TURGUT UYAR’DAN
Bozuk bir saattir yüreğim hep sende
durur...
Elbet hep böyle geçmeyecek
ömrüm, biliyorum bu çeşit yaşamak zor. Kim bilir tanrım, kim bilir hangi güzel
yerde beni, hangi ölesiye sevda bekliyor?
insan en çok sabahları arar sevdiği kadını
diyor birisi,katılıyorum o sabahlara
öğleler kaba yaşanır,kalındır
akşamüstleri ince hüzünlü
...çiçekler alınıp verilebilir
sabahtır yalnızlık
nasıl sabah nasıl yalnızlık
ve şiirsel hiçbir yanı yok sanılır
var mıdır,vardır
vardır,ama çiçeklerle değil
kendi başına
zımpara taşı gibi acımasız
diyor birisi,katılıyorum o sabahlara
öğleler kaba yaşanır,kalındır
akşamüstleri ince hüzünlü
...çiçekler alınıp verilebilir
sabahtır yalnızlık
nasıl sabah nasıl yalnızlık
ve şiirsel hiçbir yanı yok sanılır
var mıdır,vardır
vardır,ama çiçeklerle değil
kendi başına
zımpara taşı gibi acımasız
…
Düşünüyorum da biz,
büyüyerek çocukluk etmişiz.
Bir insan birini yalnızken hatırlıyorsa sevmemiştir, ansızın
aklına getirip yalnızlaşıyorsa. İşte o zaman sevmiştir.
Erkek söz verir, adam
tutar.
Herkesin bir umudu vardır. Bir savaşı, bir kaybedişi, bir
acısı, bir yaInızIığı, bir hüznü. Çünkü herkesin bir gideni vardır, içinden
uğurIayamadığı.
Bazen sadece onun sende bıraktığı izleri özlersin, Her
şarkıda ayrı bir hatıra saklıdır sanki; istesen de silemezsin.
Toprak, sevdiklerimizi aldığı için mi böyle güzel kokar?
İkimiz birden
sevinebiliriz göğe bakalım
Şu kaçamak ışıklardan
şu şeker kamışlarından
Bebe dişlerinden
güneşlerden yaban otlarından
Durmadan harcadığım şu
gözlerimi al kurtar
Şu aranıp duran korkak
ellerimi tut
Bu evleri atla bu
evleri de bunları da
Göğe bakalım.
Falanca durağa şimdi
geliriz göğe bakalım
İnecek var deriz otobüs
durur ineriz
Bu karanlık böyle iyi
aferin tanrıya
Herkes uyusun iyi
oluyor hoşlanıyorum
Hırsızlar polisler
açlar toklar uyusun
Herkes uyusun bir seni
uyutmam bir de ben uyumam
Herkes yokken biz
oluruz biz uyumayalım
Nasıl olsa sarhoşuz
nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda Beni bırak göğe bakalım.
Senin bu ellerinde ne
var bilmiyorum göğe bakalım
Tuttukça güçleniyorum
kalabalık oluyorum
Bu senin eski zaman
gizlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
Sularım ısınsın diye
bakıyorum ısınıyor
Seni aldım bu sunturlu
yere getirdim
Sayısız penceren vardı
bir bir kapattım
Bana dönesin diye bir
bir kapattım
Şimdi otobüs gelir
biner gideriz
Dönmeyeceğimiz bir yer
beğen başka türlüsü güç
Bir ellerin bir ellerim
yeter belliyelim yetsin
Seni aldım bana ayırdım
durma kendini hatırlat
Durma kendini
hatırlat
Durma göğe bakalım.
Yorumlar
Yorum Gönder